ผักชีฝรั่ง |
ข้อมูลทางพฤกษศาสตร์ชื่อสามัญ Culantro , Long coriander ,
Sawtooth coriander ชื่อวิทยาศาสตร์ Eryngium foetidum L. วงศ์ Apiaceae ชื่อท้องถิ่น ผักชีดอย (เหนือ,เชียงใหม่) มะและเด๊าะ (กะเหรี่ยง,แม่ฮ่องสอน) หอมป้อมกุลา (เหนือ) ผักหอมเป (อีสาน) ถิ่นกำเนิด ประเทศเม็กซิโกและทวีปอเมริกาใต้ ลักษณะทั่วไป ผักชีฝรั่งมีลำต้นเตี้ยติดดิน ใบออกรอบโคนต้น ไม่มีก้านใบ ใบรูปหอก ยาวรี โคนใบสอบลง ยาวประมาณ 10-15 เซนติเมตร กว้างประมาณ 2-3 เซนติเมตร ขอบใบจักรแบบฟันเลื่อย และที่ปลายจักรมีหนามอ่อนๆ ดอกมีก้านชูสูงประมาณ 10-20 เซนติเมตร แตกกิ่งช่อดอกตรงปลาย ดอกเป็นกระจุกกลม สีขาวอมเขียว ตรงโคนช่อดอกมีใบประดับรูปดาว มีกลิ่นหอมทั้งต้นและใบ การขยายพันธุ์ เมล็ด ปักชำ ส่วนที่ใช้เป็นยา ใบ ลำต้น และราก ผักชีฝรั่ง (pak-chee-farang) เป็นพืชผักสมุนไพร ที่เจริญเติบโตได้ง่ายๆ มีลำต้นกลมๆ อยู่เหนือดินเล็กน้อย ต้นของผักชีมีสีเขียว ลำต้นจะถูกห่อหุ้มไปด้วยใบโดยรอบๆ ใบมีลักษณะยาวรี ใบจะมีรอยหยักคล้ายฟันเลื่อยรอบนอก มีสีเขียวสด ดอกออกเป็นช่อ ดอกมีลักษณะเป็นกระจุกกลม สีขาวอมเขียว |
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ประโยชน์
มีแคลเซียม มีเส้นใย มีเหล็ก มีเบตาแคโรทีน มีวิตามินเอ มีวิตามินบี1 มีวิตามินบี2 มีวิตามินบี3 มีไนอาซิน มีวิตามินซี มีวิตามินอี แก้แมลงสัตว์กัดต่อย แก้อาหารเป็นพิษ แก้ปวดศีรษะ เป็นยาขับปัสสาวะ แก้แผลเรื้อรัง แก้แผลบวม แก้ไข้ ช่วยป้องกันหวัด ช่วยขับเหงื่อ ช่วยขับปัสสาวะ ช่วยระบาย ช่วยป้องกันความดันโลหิตสูง ช่วยป้องกันเบาหวาน ช่วยบำรุงผิวพรรณ ช่วยขับลม ช่วยบำรุงฟัน ช่วยบำรุงกระดูก