ขมิ้นขาวชื่อพื้นเมือง : ขมิ้นขาว
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Curcuma mangga Val.&Zijp. ชื่อวงศ์ : ZINGIBERACEAE ชื่อสามัญ : Curcuma white ลักษณะทางพฤกษาศาสตร์ : ลักษณะของขมิ้นขาว เป็นพืชล้มลุกที่มีเหง้าอยู่ใต้ดิน กลิ่นหอม รสเผ็ด มีขนาดของลำต้นสูงประมาณ 40-80 ซม. ในฤดูแล้งพืชชนิดนี้จะไม่ค่อยเจริญเติบโต แต่เมื่อถึงฤดูฝนหัวหรือเหง้าของขมิ้นขาวที่อยู่ใต้ดินจึงจะแตกใบใหม่งอกงาม ขึ้นมาอีกครั้ง การขยายพันธุ์ : เหง้า ฤดูกาลเก็บส่วนขยายพันธุ์ : ฤดูฝน ราวเดือนพฤษภาคม สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการเจริญเติบโต ปลูกได้ทั่วไปแต่ต้องเตรียมดินในการปลูก |
ต้น และใบลักษณะใบเป็นใบเดี่ยว กว้าง 12-15 ซม. ยาว 30-40 ซม. รูปทรงใบพายสีเขียว ก้านยาวหุ้มต้น
|
ดอกดอกสีเหลืองอ่อน กลีบประดับสีเขียวอมชมพูซ้อนทับกันหลายกลีบ ออกดอกเป็นช่อ ก้านข้อยาวแทงจากเหง้าใต้ดิน
|
เหง้า เหง้าอ่อน มีกลิ่นหอม กรอบ รสเผ็ดร้อน ขมเล็กน้อย นิยมนำมากินกับน้ำพริก หรือใช้เป็นเครื่องปรุงในอาหารอื่นๆ ซึ่งช่วยทำให้กลิ่นและรสชาติอาหารอร่อย
ในเหง้าของขมิ้นขาวมีน้ำมันหอมระเหยชนิดหนึ่งเรียกว่า Curcumin อยู่ 0.16% ช่วยขับลมในลำไส้ ย่อยอาหาร ลดอาการจุกเสียดและแน่นท้อง รักษาแผลในกระเพาะอาหาร ช่วยให้เจริญอาหาร ลดการอักเสบของบาดแผล ขับปัสสาวะ ขับน้ำนมสำหรับสตรีที่ให้นมบุตร ช่วยกระตุ้นการหลั่งน้ำดี รักษานิ่วในถุงน้ำดี และยังช่วยป้องกันและยับยั้งเซลล์มะเร็งได้ด้วย |
ประโยชน์
เหง้าสด จิ้มกับน้ำพริก หรือนำไปยำ ไปแกง กินกับบูดู
เหง้า รักษาแผลในลำไส้ เจริญอาหาร ขับลม ระงับเชื้อ รักษาโรคผิวหนัง เป็นยาบำรุง ขับปัสสาวะ บรรเทาอาการท้องขึ้น ทำให้ผายลมและรักษาไข้ผอมเหลือง
สารเคอร์คูมิน (curcumin) มีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญของเชื้อหนองได้ดี
เหง้า รักษาแผลในลำไส้ เจริญอาหาร ขับลม ระงับเชื้อ รักษาโรคผิวหนัง เป็นยาบำรุง ขับปัสสาวะ บรรเทาอาการท้องขึ้น ทำให้ผายลมและรักษาไข้ผอมเหลือง
สารเคอร์คูมิน (curcumin) มีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญของเชื้อหนองได้ดี